HP Headquarter | Essays | Columns

Columns

Mijn visie: toekomstplannen

Ik weet dat ik op moet passen als ik over dingen als visies en toekomstplannen begin te praten, omdat er ten eerste vaak weinig van terechtkomt en ik er ten tweede mensen mee voor het hoofd schijn te stoten (aldus een zeer gerespecteerde collega). Maar misschien is het toch leuk om jullie even een update te geven van wat de plannen zijn voor HP Headquarter, omdat de ideeën uit eerdere columns reeds verouderd zijn.

Het eerste punt wordt maar weer eens die vermaledijde samenwerkingen. Nadat twee pogingen om samen te werken zijn mislukt, is het vertrouwen in samenwerking op het net behoorlijk gezakt. Aan de andere kant zijn samenwerkingen op andere niveaus (vooral op school) de laatste tijd zeer goed verlopen. Ik vermoed dat een van de grootste problemen die je hebt bij een afspraak op het internet de vrijblijvendheid is. Je kan er nooit persoonlijk op worden aangesproken als je je afspraak niet nakomt, hoogstens een boze mail (maar wie is daar nou serieus bang voor). Bovendien doen mensen zich wel eens anders voor dan ze werkelijk zijn, het is moeilijk om mensen op basis van woorden alleen te doorgronden.

Een goed voorbeeld daarvan is MSN; een vriendin zei laatst nog tegen mij dat ze vaak problemen had op MSN om de woorden goed te interpreteren bij mensen die ze al tijden niet meer had gezien en gesproken. Daar ben ik langzamerhand ook van overtuigd geraakt en het probleem bij de samenwerkingen die ik tot nu toe tot stand heb proberen te brengen is dat ik deze mensen zelfs nog nóóit persoonlijk heb ontmoet. Om deze reden lijkt het me onwaarschijnlijk dat ik in de nabije toekomst een samenwerking aanga op slechts wat mailuitwisselingen of MSN-contact. Het zou waarschijnlijk een goed idee zijn voor mij om ook naar meer HP evenementen te gaan om daar andere webmasters te ontmoeten, maar helaas ben ik daar meestal te lui voor.

Mijn tweede punt is het inzoomen op de doelgroep waar ik zelf ook onder val, mensen die waarschijnlijk nog net niet volwassen zijn (al zeggen ze van wel) maar zeker niet meer van te kinderachtige spelletjes houden. Nu vind ik het wel zonde om al die idiote flashgames te verwijderen, al passen ze zeker niet meer bij de doelgroep waar ik me op wil richten.

Wat wil ik dan wel veranderen? Het lijkt me mooi om discussies op een wat hoger niveau te zetten dan: ik vind dit en jij vind dat, dus jij bent stom en je moet mij maar gewoon geloven. Nu wil ik zeker niet beweren dat alle discussies die er tot nu toe zijn gevoerd zo zijn, integendeel: er zijn een aantal discussies op het forum geweest (ook op het reeds verwijderde forum) waar goede argumenten zijn verzameld voor beide standpunten.

Een van de gevolgen van deze verandering is dat ik mijn ideaal waarmee ik de site heb opgestart zal moeten aanpassen. Voor wie het nog niet wist, het ideaal was een site waaraan iedereen mocht meehelpen en waarin vrijwel alles gepubliceerd zou worden zelfs als ik het zelf niet zo fantastisch mocht vinden. Op dit moment ben ik tevreden tot zeer tevreden over de essays die anderen voor de site hebben geschreven en ik vind dat we in die trant door moeten gaan. Ik zal vanaf nu dus ook soms stukken moeten weigeren, omdat ze niet voldoen aan mijn eisen, maar ik zal nooit stukken weigeren omdat ik het er niet mee eens ben.

Het derde punt zijn de fanfictions. Ik betreur het zeer dat er op HP Headquarter nooit echt iets van de grond is gekomen wat betreft de fanfictions. Nu is mijn obsessie met fanfics op dit moment al sterk verminderd, maar ik denk nog steeds dat fanfics nog steeds een wezenlijk deel zou moeten uitmaken van de mogelijkheden voor de fans om nog meer plezier te beleven aan hun HP-liefde. Voor degenen die al wat langer op de site komen is het misschien al bekend hoe erg mijn obsessie ermee was: alle ideeën en alle columns waren zowat gebaseerd op een of ander verhaal dat ik had gelezen. Op een dag heb ik echter tegen mezelf gezegd: en vanaf nu ga je geen fanfics meer lezen! Wat was namelijk het geval? Ik zat soms echt uren achter de pc verhalen te lezen die uiteindelijk toch nog gewoon fictie zijn. Misschien is het eerlijker om te zeggen dat ik geobsedeerd was met verhalen over de liefde (H/Hr shipper forever!!) dan over de verhalen over Harry Potter zelf, zoals hij in de boeken wordt geportretteerd. Op de een of andere manier heb ik mezelf ervan kunnen weerhouden om sinds dat moment nog ook maar één zo’n romantische fanfic (in wezen verschilde het zo weinig met zo’n meidenboek – of in ieder geval zoals ik me een meidenboek voorstel - dat ik me toch begon af te vragen waar ik mee bezig was) te lezen; sindsdien trekt mijn sociale leven weer wat bij en daar ben ik zeer tevreden over.

Maar terug naar het punt, voor fanfics geldt net zoals voor bier: met mate is het leuk. Het is toch onvoorstelbaar dat er soms echt honderden HP fanfic schrijvers zijn op Engelse sites, maar dat het vrijwel niet lukt om op Nederlandse sites zoiets voor elkaar te krijgen. Zijn Nederlanders gewoon te nuchter om daar aan te beginnen of zijn we gewoon te bang voor kritiek?

Het vierde punt is af te leiden aan het linkermenu: het wordt veel te lang met dingen die andere sites ook hebben. Wat moet ik met een bibliotheek/encyclopedie als er al veel betere alternatieven aanwezig zijn? Wat moet ik met al die informatie over de boeken en films als ze ook op honderden andere sites te lezen/zien zijn (de samenvattingen schijnen trouwens wel voor veel luie lezers een uitkomst te bieden, vanwege mijn onvermogen om goed samen te vatten, waardoor een samenvatting van mijn samenvatting zo’n beetje het formaat heeft van een boekverslag)? Opnieuw geldt: het is zonde om het weg te doen, maar wat voegt het eerlijk gezegd nog toe aan het concept van HP Headquarter?

Telkens hamer ik er maar op dat we allemaal origineler te werk moeten gaan, maar zelf begin ik aan een standaard galerij… Hypocriet is het juiste woord om dit gedrag te beschrijven. Waarom doe ik het dan toch vraag ik mezelf dan af? Het idee om steeds groter te worden als site beïnvloed mijn denken veel te sterk en dat terwijl de site niet eens geld oplevert. Als ik al die mensen heb bereikt, wat heb ik dan zelf bereikt? Wat als die mensen dan komen voor dingen die ik wel heb gemaakt, maar niet met de liefde die voor andere delen van de site waren bestemd? Met andere woorden wat is de boodschap die ik over wil brengen nadat ik zoveel mensen heb bereikt?

Ik zou jullie graag het antwoord geven, maar helaas weet ik het zelf ook nog niet, het heeft iets te maken met de onbewuste drang om beter te zijn dan andere sites. Als ik al deze dingen kan laten varen en een site ga maken zoals ik vind dat de perfecte HP-site eruit ziet dan zal ik tevreden zijn, helaas verpest ik het continu met deze conventionele onderdelen van een HP-site waardoor de originele dingen juist in de verdrukking komen. Nu geef ik toe dat het idee voor HP essays zeker niet mijn eigen idee was, maar het is in ieder geval zo dat je het alleen op deze site zal kunnen lezen (als niemand de copyrights schendt dan). Opnieuw laat ik me meeslepen door de drang om mensen aan HP Headquarter te binden, dus misschien is het beter om de copyrights gewoon op te heffen. Maar ik heb een hekel aan mensen die pronken met het werk van anderen dus dat kan ik ook niet toestaan.

Oké nu zien jullie een beetje hoe verward mijn hersenen zijn (op deze manier denk ik dus over alles na, behalve over wiskunde: dan is mijn brein heerlijk geordend!). Zo zie je ook hoe mijn visie niet vaststaat omdat ik in constante discussie ben met mezelf, maar over de grote dingen heb ik al genoeg nagedacht om met een (voorlopig) eindoordeel aan te komen.

Reageer op deze column op het forum (maak een nieuw topic aan als er nog geen bestaat).