Ik ben een Wiccan en ik ben er erg trots op ^^
De interesse is er bij mij al enkele jaren, maar ik noem me nog maar een jaar ofzo echt een Wiccan.
Daarvoor deed ik enkel aan Tarot, Pendelen, Runen... en zocht ik gewoon vanalles op over Wicca. Ik vond niet dat ik, als dat het enige was, dat ik deed, mezelf een Wiccan kon noemen.
Sinds een jaar probeer ik nu, de sabbats/esbats zo goed mogelijk te vieren, schrijf ik actief in m'n BOS (hoewel het nu een beetje stilligt omdat ik een ander schrift wil om in te schrijven) en het belangrijkste, ik kom er nu ook voor uit dat ik een Wiccan ben.
Ik verstopte me namelijk omdat ik slechte reacties wilde vermijden. Maar daar voelde ik me niet goed bij, ik had het gevoel dat ik mezelf niet kon zijn. Dus heb ik besloten om mezelf niet langer te verstoppen en er gewoon voor uit te komen. Slechte reacties negeer ik nu gewoon. Als mensen niet kunnen aanvaarden dat ik een Wiccan ben, moeten ze maar gewoon uit m'n buurt blijven.

Voor mij was het ook best wel lastig om het aan m'n ouders, vooral m'n moeder, te vertellen. M'n moeder had namelijk op tv ooit een heks gezien en toen vond ze dat die persoon gek was ofzo. Ga dan maar eens vertellen dat je zelf zo bent. Nu ik er bij stilsta, heb ik het nooit écht gezegd tegen haar ook niet, denk ik, toch niet met zoveel woorden. Maar ze weet het wel en ze aanvaardt het nu ook. Ze heeft nu wel ingezien dat Wiccans niet gek zijn