HP Headquarter » Essays

Essays


De drie onvergeeflijken: De Cruciatus Vloek - Matt

Hier is dan het tweede deel in de serie: De Onvergeeflijken. Deze keer ga ik dieper in op de Cruciatus vloek; weer een stap dichterbij om te laten zien dat de Onvergeeflijken wel eens het einde zouden kunnen betekenen van Voldemort.

De Cruciatus vloek

Als ik zou mogen kiezen tussen de Onvergeeflijken, dan zou ik deze nemen als favoriet van Heer Voldemort. Hij houdt ervan om anderen te zien lijden, een snelle dood is misschien handig, maar veel plezier beleef je er niet aan. We kunnen dan denk ik wel stellen dat Voldemort een vuile sadist is en niet zo’n kleintje ook.

Naar de echte werking van de Cruciatus vloek kunnen we natuurlijk alleen maar gissen (gelukkig maar zou ik zeggen), maar de keren dat Harry onder de vloek komt gaat het om een effect dat te vergelijken is met verschillende soorten martelwerktuigen die tegelijk worden toegepast. Maar toch ontbreekt er iets aan deze ultieme marteling, het veroorzaakt alleen fysieke pijn. Wel kan het uiteindelijk leiden tot het verlies van de mentale gezondheid zoals bij de Lubbermansen, ik vermoed echter dat Rowling dat effect heeft toegevoegd om de angst voor de vloek wat groter te maken. Fysieke pijn is maar een deel van degelijke marteling, want zoals ze blijkbaar op Guantanamo Bay ook hebben ontdekt is mentaal breken veel effectiever om iemand te laten lijden.

Voor Voldemort is de Cruciatus misschien juist wel de grootste marteling, omdat hij niet de kracht heeft om lief te hebben of om ook maar om iemand anders te geven. Harry weet nu echter uit ervaring dat er ergere dingen zijn, dingen die hem meer laten lijden dan de Cruciatus en die ook langer effect hebben dan de vloek. Het verliezen van een geliefde (al dan niet in de zin van ‘de liefde van je leven’) doet veel meer pijn; dat verklaart denk ik waarom Harry na Sirius’ dood wel haast verplicht was zelf een poging te doen tot de Cruciatus vloek op Bellatrix van Detta. Hij wilde haar de pijn laten voelen die hij op dat moment voelde, al wist hij misschien zelf ook wel dat de twee soorten pijn niet met elkaar te vergelijken waren.

Een van Harry’s sterkste eigenschappen is echter zijn loyaliteit en ook al zou Voldemort duizend keer de Cruciatus op Harry gebruiken, zelfs dan zou hij niet opgeven (tenminste dat denk ik te kunnen afleiden uit de manier waarop Rowling Harry portretteert). Zijn zwakte zou echter wel kunnen liggen in het breken van zijn geest, als Voldemort of welke Duistere Heer dan ook hem zou kunnen wijsmaken dat hij verantwoordelijk is voor alle doden of dat hij geen echte vrienden heeft, dan hebben ze Harry te pakken.

Nu is het vreemde dat Voldemort dat inderdaad lijkt te doen. In een soort van paradox gelooft hij niet in liefde maar erkent hij wel dat liefde hetgeen is dat Harry zo zwak maakt (in zijn ogen dan). Maar hierdoor heeft hij geen kans om Harry helemaal gek te maken of zo ver te krijgen dat hij zijn vrienden zal verraden. Hij weet niet hoe liefde werkt, dus zal hij Harry er nooit van kunnen overtuigen dat zijn vrienden hem niet trouw zullen blijven. Ik weet niet of het laatste stukje wel een punt maakt, maar het leek logischer toen ik het bedacht – nu ik het opschrijf is het een beetje vaag geef ik toe.

Het gaat dus allemaal om pijn lijden en pijn toebrengen, tenminste voor Voldemort. Voor Harry gaat het ook nog eens om het beschermen van zijn naasten en daarmee heeft hij een extra reden om te vechten, maar ook een extra last op zijn schouders. Ik stel me voor dat in de ‘Final Battle’ een heleboel Crucio’s gaan worden gebruikt door Voldemort, omdat hij wil dat Harry toegeeft dat liefde een illusie is en dat hij, Heer Voldemort, gelijk had. Maar onze grote held zal daar niet aan toegeven en een einde maken aan het leven van Voldemort.



Reageer op dit essay op het forum (maak een nieuw topic aan als er nog geen bestaat).

Je browser ondersteunt geen javascript, schakel javascript in of installeer een browser die wel javascript ondersteunt om de pagina goed te kunnen bekijken