Essays
Het belang van Marcel - Matt
Na een onderbreking van enige maanden begin ik weer aan een nieuwe complottheorie (het vorige essay over Voldemorts herinneringen was eigenlijk al in oktober geschreven), omdat ik me enorm verveel mede dankzij het rotweer buiten.
Op het forum zijn we in overeenstemming gekomen dat alle gebeurtenissen in de boeken een functie hebben. Nu viel me bij mijn laatste herlezing van HBP een passage in het bijzonder op:
‘Kersenhout en eenhoornhaar,’ zei hij (Marcel) trots. ‘Volgens mij is het een van de laatste stokken die Olivander verkocht heeft. De dag daarop verdween hij – hé kom terug, Willibrord!’
Twee dingen springen er uit, ten eerste het feit dat Marcel een van de laatste toverstokken heeft gekocht voordat Olivander verdween, maar ook dat Willibrord in het midden van de zin wegspringt. Laat ik met dat laatste beginnen aangezien ik daar relatief kort over kan zijn: zover ik het zie zijn er twee waarschijnlijke mogelijkheden. Rowling zocht een manier om Willibrord te introduceren, wat de vraag oproept of er misschien niet iets bijzonders is met Willibrord. Of Willibrord reageerde op het feit dat Marcel iets ongewoons zei, wat eveneens de vraag oproept of er niet iets bijzonders is aan Willibrord (There’s something about Willibrord?).
Wat bijzonder is aan Willibrord is dat hij net als Hedwig een geschenk is dat gekregen is op het moment dat respectievelijk Marcel en Harry erachter komen dat ze magische krachten hebben. Je zou misschien kunnen stellen dat Willibrord de verdierlijking (tegenovergestelde van verpersoonlijking) is van Marcel, maar die vergelijking gaat steeds minder op dus waarom maakt Rowling Willibrord dan zo belangrijk?
Ik heb even wat rondgesurfd over dit onderwerp en het bleek dat ik niet de enige was die vond dat er een raar luchtje aan Willibrord zat (Trevor in het Engels, als je zelf zin hebt om te googelen). Zo stelde iemand voor – zij het een beetje lacherig – dat Willibrord eigenlijk Regulus Zwart is.
Nog een ongeregistreerde Animagiër zou wel heel erg afgezaagd zijn en ik mag hopen dat JKR dat dus niet zal doen – ik verwacht het in ieder geval niet. Mogen we dan iets zoeken achter het feit dat hij steeds probeert te ontsnappen van Marcel; misschien heeft hij gewoon de rampzalige eigenschap van Marcel om van alles en nog wat kapot te maken leren kennen, wat hem zeer waarschijnlijk behoorlijk wat leed heeft bezorgd.
Een zeer interessante kijk op de significantie van Willibrord vond ik op het forum van TLC:
The loss of his toad Trevor. Pets, I believe, often function as metaphors for a inner character. Trevor, a name meaning big hearth or steadfast or loyal, certainly describes what we latter learn of Neville. And what is Trevor trying to do? Get out. So, we can see by his toad that Neville is a true Gryffindor hidden by the shock of his unknown past. Trevor is a bit like a Pullman daimon.
Voor de mensen die niet zo onderlegd zijn in Engels: Willibrord (Trevor) is zoals ik al zei een soort verdierlijking van Marcel, maar deze persoon merkte op dat het in dit geval eerder een voorspellende functie had voor het verhaal met betrekking op de ontwikkeling die Marcel nog door moest maken. Veel kan ik hieraan niet toevoegen, dit is waarschijnlijk de beste uitleg die we voor dit mysterie kunnen vinden, zoland we moeten wachten op Deathly Hallows tenminste.
Laten we nu dan maar overgaan naar het tweede mysterie: Olivanders verdwijning op zichzelf is toch behoorlijk verwonderlijk als je erover na gaat denken. Mijn eerste gedachte was dat Voldemort een nieuwe toverstok voor zichzelf wilde om een nieuw Priori Incantatem met Harry’s stok te voorkomen, maar Olivander kan helemaal geen stokken op bestelling maken - vandaar zijn enorme magazijn. Toverstokken worden ook zelden vervangen en eveneens zelden verloren, alleen de nieuwe Zweinsteingangers zouden een probleem kunnen krijgen nu Olivander ontvoerd is. Aangezien de ontvoering in eerste instantie dus nutteloos lijkt, zie ik het dus als mogelijk dat de twee gebeurtenissen – dat Marcel een toverstok koopt en dat Olivander verdwijnt – met elkaar in verband staan.
De meest logische verklaring voor Olivanders verdwijning zou in dit geval wel eens volledig de plank kunnen misslaan, vanwege de plaats waarin het in het boek staat (na het nieuws dat Florian Fanielje is ontvoerd) ben je geneigd te denken dat Olivander ook door Voldemort te pakken is gekregen, maar het eigenaardige is wel dat er helemaal geen sporen van een worsteling te zien zijn en Olivander lijkt op het eerste gezicht in ieder geval geen aanhanger van Voldemort. Is het dan niet veel waarschijnlijker dat Olivander er gewoon zelf vandoor is gegaan, omdat hij in deze tijd van oorlog liever de veiligheid opzoekt? De zaak zelf is immers al eeuwenoud wat erop zou kunnen duiden dat Olivander er altijd voor zorgt dat hij en zijn zaak veilig blijven tijdens de verschillende oorlogen die zijn uitgevochten (bijvoorbeeld tussen Grindewald en Perkamentus).
Ervan uitgaande dat dit inderdaad de goede conclusie is, wil ik verwijzen naar een quote uit Steen der Wijzen:
Er stond een oude man voor hem, met grote, bleke ogen die glommen als manen in het duistere winkeltje.
‘Hallo,’ zei Harry opgelaten.
‘Aha,’ zei de man. ‘Ja, ja. Ik dacht al dat ik u binnenkort zou zien. Harry Potter.’
Er zijn twee verklaringen voor de ‘alwetendheid’ van Olivander. De minder indrukwekkende en helaas meer plausibele verklaring is dat hij een goed geheugen heeft en daardoor weet in welk jaar Harry naar Zweinstein zou vertrekken. De tweede – die ook nog in combinatie zou kunnen werken met de eerste – is dat hij misschien net als Perkamentus een soort van helderziendheid bezit die dan misschien wel niet op de zienersgave berust, maar op een soort van intuïtie, je weet bijvoorbeeld niet wat er gaat gebeuren, maar je weet wel dat het niet goed kan zijn.
Als toverstokmaker weet Olivander wat de kwaliteiten van elke stok zijn en kan daarmee waarschijnlijk zelfs een ruwe schatting maken van de toekomst van personen. Met dit in het achterhoofd kunnen we twee mogelijkheden aanvoeren: ofwel Olivander is weggegaan nadat hij een toverstok had verkocht aan Marcel, ofwel Olivander is vertrokken omdat hij een toverstok heeft verkocht aan Marcel. Het verschil zit hem erin dat het ofwel zijn plicht was om nog een toverstok aan Marcel te verkopen voordat hij zich ging verschuilen, ofwel dat hij zo schrok van welke toverstok Marcel in handen kreeg dat hij snel wegvluchtte.
Ik ben geneigd te geloven dat de eerste van deze twee mogelijkheden wat logischer is, omdat hij in Steen der Wijzen evenwel verklaart dat hij niet wist dat de stok die hij ooit aan Marten Vilijn verkocht, op een dag voor zoveel ellende zou kunnen zorgen. Een bijpassende theorie voor deze tweede mogelijkheid zou trouwens de ‘new evil’ theorie kunnen zijn (Marcel heet Neville in de originele versie en als je dat een beetje uit elkaar trekt krijg je ‘new evil’), waar ik niet in geloof by the way…
In combinatie met de theorie dat Olivander een soort van Perkamentus is, zou het betekenen dat de rol van Marcel groter is dan menigeen denkt. Denk er maar eens over na, Olivander is op het moment eigenlijk al in gevaar en dat weet hij als het goed is, toch wacht hij nog even om een toverstok aan Marcel verkopen. Wie weet misschien omdat dat nodig is om het lot van de wereld naar de goede kant te laten doorslaan? We mogen ook niet vergeten dat Olivander een van de weinigen is die weet dat Voldemort vroeger de charmante Marten Vilijn was. Wie weet zit er inderdaad nog een extra laag in de profetie (wat ik in eerste instantie dacht te hebben ontkracht via een ander essay dat ook op deze site staat), we zullen het dit jaar misschien nog te weten komen!
Reageer op dit essay op het forum (maak een nieuw topic aan als er nog geen bestaat).