HP Headquarter » Essays

Essays


De drie onvergeeflijken: Voldemorts Zwakte - Matt

Wow, voor het eerst dat ik een serie essays weet af te maken *applausje voor mezelf*. Nu dan het deel waarin alle aspecten samenkomen en ik probeer duidelijk mijn standpunt neer te zetten.

Voldemorts zwakheid


Ik heb net maar alle drie de voorgaande essays kort herlezen en geloof het of niet, maar alles komt precies zo uit als ik van te voren had bedacht. De afgelopen tijd hebben jullie kunnen lezen over de redenen die Voldemort heeft om de onvergeeflijken te gebruiken. Kort samengevat in nut, sadisme en zijn drang om te bewijzen dat hij beter is dan anderen. Harry hecht geen waarde aan de laatste twee en op een totaal andere wijze aan de eerste.

Voldemorts sterkste wapens zijn deze drie vloeken, maar ik hoop dat ik heb kunnen bewijzen dat Harry bij elk van deze drie vloeken dankzij het feit dat hij weet wat liefde is niet zal bezwijken onder het idee dat Voldemort deze vloeken wel eens zou kunnen gebruiken. Getuige het feit dat Harry al drie maal tegenover hem stond en drie maal wist te ontsnappen. Hij weet zelfs al wat hij kan verwachten: Voldemort is erg voorspelbaar.

Nu moet ik tot mijn schaamte toegeven dat ik ben vergeten wat mijn argument was dat me er toe zette deze essayreeks te beginnen, maar ik doe mijn best om alsnog een geloofwaardig argument te presenteren. Zoals gezegd zijn de drie onvergeeflijken Voldemorts favoriete wapens en het gevolg hiervan is dat hij er sterk van afhankelijk is, al dan niet van de spreuken dan wel voor de effecten die het heeft. Manipuleren kan hij ook zonder gebruik van de Imperius vloek, martelen kan hij ook zonder de Cruciatus vloek en moorden kan hij als het moet ook zonder de AK. Ik snap ook niet echt wat de onvergeeflijken onderscheidt van andere afschuwelijke vloeken, zoals Sectumsempra of de vloek die Dolohov gebruikte op het Ministerie (of was dat misschien Sectumsempra?).

Wat Harry moet doen om Voldemort te verslaan is deze drie belangrijke wapens ongedaan maken, niet door een tegenvervloeking te vinden (al zou dat wel handig zijn), maar door ze te accepteren en zich er niet door van de wijs te laten brengen. Dat is nogal lastig met een AK, maar misschien niet eens zo onmogelijk als het klinkt. Zo weten we niet wat de essentie is van een AK (stopt het de hersenen, stopt het het hart?) en of de oude spreuk die Harry op eenjarige leeftijd zijn leven redde voor herhaling vatbaar is.

Wat ik precies bedoel met Voldemorts zwakheid is zijn onvermogen om in te zien dat macht wellicht niet alles is waar het in de wereld om draait. Het zou een anticlimax zijn als Harry met een goed gesprek Voldemort van zijn slechte plannen af zou houden en het idee is dus al verwerpelijk, maar misschien is er een manier om Voldemort dit op een verschrikkelijke manier te laten inzien, de manier waar Perkamentus naar verwees toen hij tegen Voldemort vocht.

Dankzij zijn eigen voorspelbaarheid zou hij zichzelf niet kunnen verdedigen tegen middelen die buiten zijn eigen ideeën van machtsvoorwerpen zouden gaan. Hij verwacht immers niet anders dan dat Harry hem zal willen bestoken met Imperio’s, Crucio’s en Avada Kedavra’s. De reden waarom Perkamentus het zo lang volhield tegen Voldemort is dat hij hem niet vreesde en hem ook niet wilde aandoen wat hij andere mensen aandeed. In de vorige essays heb ik aangegeven dat het niet onmogelijk is voor Harry om zijn angst voor Voldemorts wapens totaal te verliezen, nu wordt het alleen lastig om een manier te bedenken waarop hij Voldemort aan kan pakken die niets te maken heeft met een van de drie onvergeeflijken.

Misschien is een nuancering wel even van toepassing, omdat marteling duidelijk iets is waar Voldemort wel aan moet worden onderworpen om zijn daden te wreken. Want dat is uiteindelijk wel de bedoeling, Voldemort mag er niet zo makkelijk van af komen door gewoon snel dood te gaan. Nee, al zijn moorden moet hij terugbetalen en wel op de ergste manier die mogelijk is. Zou het niet mooi zijn als hij alle spreuken die hij ooit heeft gebruikt op anderen moet ervaren door de ogen van zijn slachtoffers.

Met die gedachte beëindig ik dit essay en de drie essays hiervoor, ik ben er voor mezelf niet echt in geslaagd een sluitende redenering te vinden voor het standpunt dat de onvergeeflijken Voldemorts ondergang worden, maar wel heb ik enkele nieuwe argumenten gevonden tijdens het schrijven die misschien bij een volgend essay van belang kunnen worden.



Reageer op dit essay op het forum (maak een nieuw topic aan als er nog geen bestaat).

Je browser ondersteunt geen javascript, schakel javascript in of installeer een browser die wel javascript ondersteunt om de pagina goed te kunnen bekijken