HP Headquarter » Essays

Essays


Harry's woedeuitbarstingen - Robin

In Harry Potter en de Orde van de Feniks heeft Harry regelmatig woede aanvallen. Hij wordt dan kwaad op alles en iedereen in zijn buurt, maar vooral op Ron en Hermelien. In dit essay voeg ik een aantal theorieën samen. Een aantal theorieën zijn van mijzelf, twee komen van het HP HQ Forum, misschien kom je je eigen theorie dus wel tegen!

Er zijn verschillende redenen te bedenken dat Harry steeds kwaad wordt. Ik begin met de meest menselijke manier, iets waar Dreuzelkinderen ook last van hebben, namelijk de puberteit. Zoals iedereen, wordt ook Harry ieder boek een jaar ouder. Aan het begin van boek 5 wordt hij 15. Hij begint langzamerhand in de puberteit te raken. Dit houdt dus in dat hij niet alleen steeds meer volwassen wordt, maar ook dat hij rare buien krijgt. Zo kan hij ineens heel chagrijnig worden. Dit leidt dan weer tot woede uitbarstingen, vooral tegen zijn naaste omgeving. Ik weet zelf hoe het is, want ik heb ook regelmatig zin om tegen mijn broertje/zusje/moeder te schreeuwen. Toch denk ik dat deze reden niet de reden is dat Harry zo kwaad wordt.

Een andere reden kan Harry’s band met Voldemort zijn. Doordat Harry een geestelijke band met Voldemort heeft, kan hij diens stemmingen voelen. Het komt zelfs zo ver dat Harry kan zien wat Voldemort ziet. Zou het dan niet zo kunnen zijn dat Harry zich net zo voelt als Voldemort? Als Voldemort heel vrolijk is kan Harry zich ook vrolijk voelen, maar als Voldemort kwaad is, dan kan Harry natuurlijk ook kwaad worden. Harry kan dus de stemmingen van Voldemort beleven. Nadat meneer Wemel aangevallen was, wist Voldemort van die band en sloot zijn geest af. Daarna had Harry geen dromen meer, behalve die Voldemort wilde dat hij zou zien. Ook had Harry daarna niet echt meer onzinnige woede uitbarstingen. Deze reden klinkt in mijn oren al een stuk waarschijnlijker.

Een derde reden kan zijn dat Harry nooit echt een vorm van vriendschap heeft gekend. De Duffelingen hebben Harry niet echt liefdevol behandeld, waardoor hij niet echt liefde van een ouder/voogd kende. Doordat Dirk Harry altijd pestte durfde niemand vrienden met Harry te worden, waardoor Harry niet echt vriendschap kende. Daar kwam ook nog eens bij dat de mensen uit de buurt bang voor hem waren. Toen kwam Harry op Zweinstein en kreeg gelukkig wel vrienden. Aangezien hij die nog nooit heeft gehad, weet hij ook niet echt hoe een vriend zich moet gedragen. Als Harry dan het idee heeft dat ze het niet eens met hem zijn, zoals in deel 5, dan wordt hij kwaad omdat hij denkt dat ze hem in de steek laten. Deze reden vind ik heel aannemelijk, maar er mist toch nog iets.

Ik denk dat de echte reden een combinatie van deze drie is. Harry voelt zich kwaad door de stemming van Voldemort, hij wordt kwaad doordat hij het idee heeft dat zijn vrienden hem in de steek laten en door zijn puberteit heeft hij ook nog eens zin om eens lekker tegen zijn vrienden te schreeuwen! Deze dingen zorgen er allemaal voor dat hij kwaad wordt. Wat dan wel weer opgemerkt dient te worden is dat Harry in deel 6 maar een jaartje ouder is, maar eigenlijk niet meer van die schreeuwstemmingen heeft. Komt dit doordat Voldemort de band heeft afgeschermd? Komt dit doordat hij zich nu iets meer in kan houden? Ik denk dat we hier nooit echt een zeker antwoord op krijgen, maar misschien dat het zevende boek toch nog iets onthult.


Reageer op dit essay op het forum (maak een nieuw topic aan als er nog geen bestaat).

Je browser ondersteunt geen javascript, schakel javascript in of installeer een browser die wel javascript ondersteunt om de pagina goed te kunnen bekijken